Schrijver in de schijnwerpers: Arie de Ruiter

Vertel eens iets over jezelf.

In 2004 bracht ik mijn eerste boekje op de markt. Een verhalenbundel, die al lang is uitverkocht. Daarna heb ik twee historische romans uitgebracht: “De getrouwde monnik” – die inmiddels voor de tweede keer is uitgegeven – en “Koopman in de Gouden Eeuw”. Mijn laatste werk is “Carmen, adoptieroman”, een geheel ander genre dus… Inmiddels ligt er weer een nieuwe historische roman bij de redacteur: “Het lijk van Ermelo”. Ik verwacht de uitgave daarvan in maart 2016.

 

Welk genre schrijf je voornamelijk en heb je daarnaast ook andere genre's?

Mijn passie ligt bij de historische roman. Zoals ik al heb aangegeven, wijk ik daar weleens vanaf. Mijn laatste roman behandelt een sociaal-maatschappelijk item.

Wat vind je belangrijk aan juist jouw genre?

Het mooie van de historische roman is, dat je door middel van een leuk verhaal wat kunt vertellen over de boeiende geschiedenis van ons land. Misschien is het niet goed uit te leggen waarom geschiedenis belangrijk is, maar het is toch zeker voor veel mensen interessant om wat te weten over de manier waarop hun voorouders geleefd hebben.

 

Wat vind je zo leuk aan het schrijversvak?

Het leuke van het schrijven is, dat andere mensen genieten van de romans die ik geschreven heb. Natuurlijk is het ook een enorme kick, wanneer ik na een periode van hard werken eindelijk het resultaat in handen heb: een roman van een paar honderd bladzijden met mijn naam op de cover. Bij elk boek denk ik weer bij mezelf: hoe heb ik dit toch voor elkaar gekregen?

 

Welke waarde hecht je aan recensies? Zowel goede als slechte.

Recensies zijn zonder meer belangrijk, omdat ze van invloed zijn op de keuze van de lezer om jouw boek al dan niet ter hand te nemen. In die zin heeft iedere schrijver baat bij een goede boekbeoordeling. Gelukkig ben ik nooit echt afgekraakt, hoewel er natuurlijk wel eens punten van kritiek zijn geplaatst. Daar probeer ik dan weer lering uit te trekken.

Het is me echter ook wel eens overkomen, dat ik een commentaar kreeg dat naar mijn gevoel nergens op sloeg. In een overigens positieve waardering (dat dan weer wel), werd “Koopman in de Gouden Eeuw”  geen overtuigende historische roman genoemd. Nog steeds vraag ik me af, wat ik er nog meer aan toe had moeten voegen…

 

Het is bekend, dat het voor veel schrijvers heel moeilijk is om een plaats op de boekenmarkt te veroveren. Ook al hebben ze nog zo'n goed boek geschreven. Hoe ervaar jij dat / heb je dat ervaren?

Bloed, zweet en tranen… Dat moet je ervoor over hebben, als je een succesvol schrijver wilt worden. Een enkeling heeft het succes om direct bij het publiek door te breken. Dat heeft niet eens zoveel met kwaliteit te maken, maar veel meer met welwillende recensenten bij de landelijke media. Met het schrijven van een prachtige roman ben je er dus lang niet. De tijd ligt al lang achter ons, dat de schrijver op zijn zolderkamertje zat te schrijven, terwijl zijn boeken wel verkocht werden. Je moet zelf aan de bak! En dan nog duurt het jaren voordat je de erkenning krijgt, die je verdient…, áls je die ooit zult krijgen.

 

Wat doe je / deed je om bekend te worden bij het lezerspubliek?

Er zijn tal van mogelijkheden. Als eerste moet je proberen een goede uitgever voor je boek te vinden. Dat hoeft niet per se een grote bekende uitgever te zijn. Een minder bekende past soms veel beter bij de beginnende auteur, is mijn ervaring. Met mijn huidige uitgever “Boekenindustrie” heb ik goede ervaringen, waarmee ik nadrukkelijk niets ten nadele wil zeggen over mijn vorige uitgever. Het benaderen van lokale en regionale media hoort er ook bij. De plaatselijke kranten, radio en televisie willen doorgaans graag melding maken van het verschijnen van een nieuw boek. Ik heb ook enige keren de landelijke media op mijn schrijfwerk gewezen, maar die tonen tot nu toe geen belangstelling. Mijn motto is: blijven proberen, want je weet nooit hoe een koe een haas vangt.

De sociale media bieden ook mogelijkheden. Ik ben actief op facebook, twitter en linkedin. En ik houd twee blogs bij. Op een ervan plaats ik interviews met al dan niet bekende auteurs. Op de andere plaats ik zo af en toe een filosofietje over mijn schrijfwerk.
En natuurlijk zijn er tal van boekblogs, die graag een recensie willen plaatsen.
Tenslotte ben ik altijd graag bereid om (kosteloos) boekpresentaties of spreekbeurten te houden.
Dus: netwerken, netwerken, netwerken…

 

Hoeveel boeken heb je inmiddels geschreven?

Vijf, waarvan er nog eentje moet verschijnen.

 

Naar welke titel gaat je persoonlijke voorkeur uit en waarom?

Moeilijk te zeggen. Elk boek heeft voor mij weer een andere beleving. Als ik dan toch een keuze moet maken, dan is het “Carmen”, omdat ik tijdens het schrijven van deze roman heel intensief met de hoofdpersoon ben “opgetrokken”.

 

Hoeveel boeken zullen er nog van jou verschijnen, denk je?

Geen idee. Volgend jaar verschijnt “Het lijk van Ermelo”. De opvolger daarvan is inmiddels in de maak. Wat daarna komt…, dat weet ik niet.

 

Op welke website kunnen we je vinden?

www.boekarie.nl

 

Heb je zelf nog iets toe te voegen?

Dit is de laatste van een serie schrijversinterviews. Graag wil ik alle schrijvers bedanken voor hun medewerking. Door jullie antwoorden is het een boeiende reeks geworden. Natuurlijk ben ik ook blij met het grote aantal lezers! Hartelijk dank voor jullie interesse!